کتاب خواندن در پاریس حسابی حرص آدم را در می‌آورد. هر کس را می‌بینی، یک کتاب در دست دارد و تند تند مشغول مطالعه است. سن و سال هم نمی شناسد، سیاه و سفید و مرد و زن و بچه هم نمی‌شناسد .
انگار همه در یک ماراتن عجیب گرفتار شده‌اند و زمان در حال گذر است. واگن های مترو گاهی واقعا آدم را یاد قرائت خانه می‌اندازند، مخصوصا اینکه ناگهان در یک مقطع خاص کتابی گل می‌کند و همه مشغول خواندن آن می‌شوند...
فضای پاریس هیچ بهانه ای برای مطالعه نکردن باقی نمی‌گذارد. فراخوان داستان شاید برای همین است که پاریسی ها معنای انتظار را چندان نمی‌فهمند،
آنها لحظه های انتظار را با کلمه ها پر می‌کنند.